Қош бол, сәулем, қан майданға жөнелдім, Жаным барда жаудың жолын бөгермін. Я болмаса омырауымнан оқ тиіп, Жүрегімнің қанын жерге төгермін. Кейде аспанның аясынан жалт беріп, Сорғалаған жұлдыздай боп сөнермін. Жазғы гүлдей жас......
Жалпақ жер — жалғыз ауыл боп, Күнімді туған тойлап ең. Сақ-сақ күліп дауыл боп, Сахараңда ойнап ем. Самалды өлке, сайран көл, Аңсаймын енді жарымдай, Алыс қалған....
Аясынан аспанның Неге, жұлдыз, ағасың? Жүрегі ме ең жас жанның, Қайда кетіп барасың? Зурә сұлу сен болсаң, Жымыңдамай жерге түс. Күміс қанат құс болсаң, Суылдамай.....
Ер демеу сендей ұлды болар айып! Еркіндік құн туса деп, cop азайып, Ақиқат алдаспанын сілтеуші едің, Қайдасың, ақын Свет Оразаев?! "Шындықтан жүрмесе де тауып пайда, Бұл Свет арыстанша шауыпты Айға..." Қарлы қыс Қарауылкелді калды-ау алыс, Қара көз қарындасың......