Әкелші, құй арақты,
Көтерейін көңілді!

Қолдан шаттық жасауға
Арақ тәуір көрінді.
Көлеңкені қуайын,
Басып тұрған....

Қыстағы
байсалдылық былай қалып,
Жайықтың суы
жатыр.....

Шырқайын - сазды сырнай досым қайда?!
Әндетсем, қыз-бозбала қосылмай ма?!
Думанның бозбаласыз қызығы жоқ -
өртейін, өртенейін осындайда!
Бозбала, қосыл әнге.....

Неге осы мен елпілдеп қуанбаймын?
Ілінген бе мойныма тұмардай мұң?
Қайда барсам, сумаңдап шығады алдан
шұбарлана ысылдап жылан-қайғым.
Жоқ соншалық өкінер, жылар ісім,
мені де өмір басқадай.....

Мен сені жүретінмін мақтан көріп,
қызғыш боп, өсек айтқан жаттан қорып.
Өзгеше жұрттан бөлек жан дейтінмін,
жоқтай бір көлеңкесі таң кейпіңнің.
Аңқау да аңғал жансып жүретінсің,
сезімтал, сырды.....

Мен пайғамбардан бастасам,
Әңгімеге кетермін.
Едігеден бастасам,
Ертегіге кетермін.
Келтесінен.....

«Кәпір» бар, «мұсылман» бар — барлығы адам.
Оларды алалайтын қандай надан!
Өнер, білім, әділет кім қолдаса,
Қай ұлт болсын — бәрі бір бауыр маған.

Көңілің ауасындай тымық қырдың,
бәрін де ұғып тұрдым.
Жанарымнан от-ұшқын шашылғанмен,
жанымда тұнып....

Түспейді жазсам жазу қара тасқа
Ауырлық түсті биыл біздің басқа.
Биенің құлынындай.....

Үй сыртында арқа тау,
Панасы егер жоқ болса,
Бұл шіркіннің несі тау?!
Кетеген болса.....