Өлеңдер

Тарихыңа зер саламын Астана ,
Бабаларым мекен еткен Ақмола .
Еркіндіктің туын тіктің төріңе
Қазағымның орталығы Ақорда .

Тербетесің бейбіт елдің бесігін ,
Әлем шарға ашып тұрып есігін .
Ел басымыз өзі....

Кімге барып шағынайын,
Білсең, айтшы, жарық Айым?!
Мына сұп-сұр тірлігімді
Тастайын ба.....

Суығы өтсiн жаһанның жауырыннан:
Ымырасыз ықпасам дауылынан.
Дiлiм таза болса, ол – Табиғаттан,
Дiңiм тiп-тiк тұрғаны ал Тамырымнан.

Жарқыл қаққан жас бойдан жанаттылық,
Көрсем деймін сардарлық, санаттылық.
Албырттық пен аңғырттық ала қашпай,
Ұстасаң-ау табанды тағаттылық.

Күрестің бе?
Мықты ұста бір қалыптық.
Әпермейді абырой ұр......

Жырымнан ізде даралық,
Көктегі күн боп көрінген.
Қыз бұрымындай.....

Сағындым ғой, саялы тау арасы,
Сағындым ғой, жанымды дауалашы!
Көрсетпестен, көк шалғын, көміп таста.
Қарағайлы қалың ну, қамалашы! .....

Жаратар дара дарынды, шіркін, дариға,
Жаратқан күшін адамзат біліп, тани ма?
Жаңақорғанның түлеткен......

Жырласам ба екен, жыласам ба екен, білмеймін,
Алдымда тұрған адамды мынау кім деймін?!
Алдымда менің адасып кеткен арман тұр,
Жылатсам ба екен, жұбатсам ба екен, білмеймін?!
Алдымда менің адасып кеткен тұр арман .....

Хорасанның,
Бәлкiм Шираз түбiнде,
Ай қорыған махаббаттың түнiнде,
Өзiне-өзi күбiрлейдi қайыршы
Құда елiнiң шайырының тiлiнде:

Пайғамбарлық пейiлiммен құлаған,
Бiр қылығың үшiн сонда ұнаған,
Жанын.....

Ән сұлу күндей күліп сорғалаған,
Бұлбұлдай сайрап жүріп қорғалаған,
Жымиып күле қарап айлы аспанға,
Сызылтып тоқсан түрлі жорғалаған.
Ырғалтып мың құбылтып шырқағанда,
Үзілтіп он екі алуан....