Дұғалар

Ең алдымен дәрет алып, Аллаһтан пайдалы нөсер, зиянсыз, қауіпсіз жаңбыр тілейміз. Бұл дұға тасаддық жасағанда оқылады. Тасаддық-садақа, қайыр деген түсінікті білдіреді.
Дұғасы міне: «Аллаһумма әскйнә ғайсән муғий-сән мәриъан нәфиъан ғайра дарйн, ъажилән ғайра ъажилин».

Пайғамбарымыз былай деген: «Егер қораздың шақырғанын естісеңіздер, Аллаһтан оның кеңшілігін сұраңыздар, өйткені ол (қораз) періштелерді көрген болады. Егер есектің ақырғанын естісеңіздер, Аллаһқа шайтаннан сыйыныңыздар, өйткені ол (есек) шайтанды көрген болады». Осы жағдайларда «Аъузубиләһи минәш-шайтанир ражйм»-ді оқу керек.....

Бисмиллаһир-Рахманир-Рахим!
Иә мән һууа ъилмуһу сабиқун, иә мән һууа уаъдуһу садиқун. Иә мән һууа қазауһу кәинун, иә мән һууа китабуһу мухкамун. Иә мән һууа қур ануһу мажидун, иә мән һууа фазлуһу муқимун. Иә мән һууа ъаршуһу ъазимин.....

Мұсылман адам әжетханаға кірерде мына дұғаны айтады:
«Бисмилләһи, Аллаһумма, иний аъузубикә минәл хубсй уәл-хәбәийс». Яғни, «Аллаһым, ластықтан және лас нәрселерден саған сиынамын» деген. Өйткені, әжетхана жын-шайтандар мекені болғандықтан, бұл жоғарыдағы дұғаны оқып кірсек, еш зияны тимес.
Ал әжетханадан сыртқа шыққанда: «Ғуфранәкә» делінеді. Ол «Кешір» деген мағына, өйткені, әжетхана, моншада Аллаһты зікір етуге тыйым салынған. Мұсылман кісі әжетхана ережелерін білген дұрыс:
1. Сол аяқпен кіріп, оң аяқпен шығу;
2. Жоғарыда аталған дұғаларды оқу;....

Жоғары көтерілгенде: "Аллаһу Әкбар", ал төмен түскенде: "Субханаллаһ" қайталап айтылады.....

Бисмиллаһир-Рахманир-Рахим!
Иә мән йухиббу таубабина, иә мән йухиббул мутатһирина, иә мән йухиббу мухсинина. Иә мән йухиббус, иә мән һууа аъламу бил муфсиндина. Иә мән һууа йухиббур рақиъина, иә мән һууа йухиббу сажидина. ....

Бисмиллаһир-Рахманир-Рахим!
Әжәтун фи фәрдун һәйун қаюмун һәдулун қуддусун нәфси иақуба қазайһа.

Бисмиллаһир-Рахманир-Рахим!
Йә һәққа, иә мән би кәлиматиһи, иә мән лә муһақ қибу ли һукумиһи, иә мән лә рәдда лә қәзәиһи, иә мән иә һулу бәйна әл мәръи уә калбиһи, иә мән юһитунә би шәйн илла би илмиһи, иә мән фуә әъләма би мән зәлла ъән сәбили, иә мән ләй юсәббиъу иззәһәуә илла биһамдиһи, иә мән астахарат әл арзу би мәриһи иақбалу әттаубата ъән ибәдиһи, субханәкә лә иләһа әнта ъалисән мин әлһам олһум уәннар иараб.....

«Әл-хамдулиллаһйл Ахйанә баъда ма аманәтә уә иләйһин-нушуур».

Бисмиллаһир-Рахманир-Рахим!
Уә асалука биасмаика иә раббана, иә илаһана, иә сайида, иә мәулана, иә насирина, иә қадирана, иә хафизана, иә далилана, иә хабибана, иә муъинана! Субханака иә лә иләһа илла әнта һаласна минәлъамми уә әлһум уәннари иә рабби!