Бір күнде, жас көңілім, судай тастың,
Тасқындап кемеріңнен шалқып астың,
Төрт бұрышын дүниенің көрмей болжап,
Қиялмен көк қақпасын барып аштың.
Сидырып асқар тауды уысыңа,
Жүзіне алмас қылыш......

Көңілім, неге жасисың?
Миым, неге ашисың?
Ой түбіне жете.....

Көңілде дауыл.
Көңілде оттар жанады.
Қуаныш-қайғы бірін-бірі жабады.
Жүрегім сонда жадырап, сергіп қалады,
Дауыл мен оттан рақат, дамыл табады.
Достарым көп-ақ. .....

Тапшылық көрген,
жоқшылық төнген,
таршылық езген көпшілікке ерген.
Алдаса да арман көп үміттенген,
тағдыр-талайға.....

Қожеке, келдіңіз бе көңілім сұрай?
Менің адам болуым екі талай.
Көп болса бір жұмалық өмірім бар,
Байқашы, мына.....

Көкке өрлеген көңілімнің Күні едіңіз.
Жерге түсіп не еттіңіз?
Мүмкін бұл да жылап жазған
жырларымның киесі?
Өксік толы өміріме сәуле.....

Сүйеу қылып көңіліме,
Сүйдім сені өміріме.
Саған қояр сұрауым:
Сен де «сүйдім!» дедің бе?.....

Болар де елең дап - дайын,
Тыңдамай - ақ бұлбұлды.
Білмей - ақ сұлу мән - жайын
Жазар едім бір жырды.
Өсіп, өмір сүргенім,
Өз көргенім өзіме;
Өз өткізген күндерім,
Көрінеді көзіме.
Өткізген күн, өткен күн,
Көз алдымда бұлаңдап,
Неткен жақын,
Неткен сұм,
Алдай ма, тым жылмаңдап?.....