Дүние бос қалды ғой сен кеткелі,
күлегеш достарды қой жер-көктегі:
ешбірі өзіңдей боп жүрегімді
шаттықтан не қайғыдан кернетпеді.
Ұйқыдан сен деп....

Шаттық қайда, ән қайда аласұрған?
Түндер қайда ұйқыны таң асырған?
Байланғандай тіл-аузым тұншығамын
шалға тиген байғұстай шарасыздан.
Күлкі қайда қытықтап шашыраған?
Өрлік қайда қеле....

Теңіз аласапыран
тұра қашып, көктегі жасқанды бұлт,
күркірейді жағада тас жаңғырып.
Дауыл құшқан....

Көңілің ауасындай тымық қырдың,
бәрін де ұғып тұрдым.
Жанарымнан от-ұшқын шашылғанмен,
жанымда тұнып....

Топталып тұрған жұртты жайпап еніп,
шақырдың биге қайта-қайта келіп.
"Мен сізді көптен көрем, сүйемдерді",
айныттың жүрегімді, айта беріп.
"Жоқ!" - дедім, ыза....

Елең болмай жайлауда жаз аптабы,
қызып кетті бойымда қазақ қаны:
- Ертте, жезде, ең жүйрік сәйгүлікті -
басталуға "Қыз қуу" аз-ақ қалды!
- Ат - машина емес, ал ақыл ұғып,
кетері бар, балдызжан, қапы қылып.
Ерке қызын қаланың....

"Не жетпейді саған?" ~ деп,
"Неге көңілің алаң?" - деп,
таңданады басқалар.
"Атағың бар, ақша бар,
жаныңды ұғар.....

Мен оның құшағында,
ол сенің құшағыңда -
алдаймыз өзімізді және... ол байғұстарды;
Біз бұлай азаптап....

Алқаракөкке жайып қанатын,
Сен едің келген ғайыптан ақын.
Жауһардай асыл жырыңды, апа,
Естіген алғаш Жайық болатын.

Жайық болатын шайырдың мұңы.
Оймақтай болды......

Қасиет көп адамда табынардай,
(шығара алмай қалмаса бағы жанбай),
ең керімі солардың - жат біреуді
сүйіп, жақсы көруі жаны қалмай.
Күйіп-жанып ауырады, сенделеді,
талпынады жан....