Аттанарда алыс жолға,
Тапсырды әкем аманатын.
Серт етіп мен де алдым қолға,
Әкемнің берген «асыл затын»
Сұстандырған суық лебі,
Соғыс жылы, қыстың кезі.
Әкем сонда аймалап мені,
Аманат еткен мынау еді сөзге .....

Байлық-ай, сенің ызаң өтті-ау маған,
Не қылдым өшігерлік, жаным, саған?
Мені көрсең жирендің, теріс қарап,
Әкеңнің менде құны бардан жаман.
Әлі жаспын, не қылдым өшігетін?
Ойың жоқ, мені.....

Өмірімде бір жанға қатты ғашық болдым оны өмірімнен де артық сүйдім әлі де сүйетінде болармын білмеймін өзімде. Танысқан кезіміз бірге жүрен кезіміз оның маған қарап жимия күлгені маған деген көз қарасы әлі де есімде. Оған қатты бауыр басқаным.....

«Сұраушының сүйген асын кім берер»
Барға - ырза,
Жоққа - сабыр, күн көрер.
Өкінемін, өшігемін несіне,
Тірі жүрсем, маған кезек бір келер.
Осылай деп ойламағам басында, .....

Шарықтай бер болашаққа, қанат қақ та, самға бір,
Алаңсызсың бала шақта, әр күн құяр жанға нұр.
Ата-әженің, әкесінің, анасының шаттығы,
Сенің бүгін туған күнің - сен алтыға толған ұл.

Бірде қиқар, бірде ойынпаз, ал таңғалтар бір ісі,
Әр ісіңнің үлкендерді қуантады дұрысы.
Сенің бүгін туған күнің.....

Ұстазым менің, ұстазым,

Өзіңмен өткен қыс-жазым,

Қалдырған ізің мәңгілік,

Жадымда тұрар жаңғырып,

Ұстазым менің, ұстазым-деп Әбілахат Еспаев атамыз жырлап кеткен.......

Петропавлдың іргесі 1752 жылы патшалық Ресейдің қазақ жерін отарлау саясатына сәйкес Петр І-нің әскери бекінісі ретінде қаланған. Алғашында әскери форпост, кейіннен сібір татарларының (түркілердің) қаласы атанып, Ресейдің Солтүстік және Орталық Қазақстанды отарлау кезіндегі негізгі тірек пунктіне айналды. 1868 жылдан кейін Петропавл Сібір мен Түркістан сауда жолының бойында орналасуына байланысты Ресей мен Орта......