Мемлекет билік жүргізу барысында қоғамдық қатынастарды реттейтін құқықтық нормаларынан қабылдайды. Құқықтың формасына, (қайнар көздеріне) құқық жасаушылық барысын¬да қабылданған, бекітілген нормативтік құқықтық кесімдер кіреді.
Заң әдебиеттерінде құқықтың қайнар көздерін екі мағынада айқындап, түсінік береді. Біріншісі, материалдық, екіншісі формальдық. Материалдық мағынада алып қарағанда құқықтың қайнар көздері қалыптасқан материалдық жағдайлардың жиынтығынан туындайтын мемлекеттің құқық жасау барысындағы қызметі. Бұл жерде материалдық жағдайлар құқықты тікелей қалыптастырмайды, керісінше, құқықтың қайнар көздері мат¬риалдық мағынада мемлекеттік билік болып қабылданады. Қазіргі уақытта құқықтың қайнар көздерін материалдық мағы¬нада қабылдау, оны мойындау өте сирек кездеседі.
Құқықтың қайнар көздерін формальдық мағынада мемле¬кеттік биліктің мінез-құлық ережелерін бәріне бірдей екендігін құқық нормалары арқылы бекіту. Бірақ, қазіргі құқықтық мемлекет құру барысында құқықтың қайнар көздерін тек қана мемлекеттік-биліктік қызметтің нәтижесінде болатын көрініс дептанымай, керісінше, әдет-ғұрыптарды мойындау құқықтың жаңа қайнар көздерін қалыптастыруда. Қазіргі кезде нарықтық қатынастардың Заңдары құқықтық қатынастардың субъектілері «іскерлік қатынастарды орнату» сияқты көріністерді заң талаптары бекітпеген позитивтік әдеттік құқық деп бағалауға құлшыныс таныту көрінісі байқалады.
Мемлекет және құқық теориясында құқықтың қайнар көз¬деріне талдау жасап, баға бергенде ең алдымен халықтың мүддесі қалай заңнан шешімін табады? Құқық нормалары қалай бекітіледі? - деген сұрақтарға нақтылы
жауап беруі тиіс. Халықтың еркі, тілек-талаптары, қажетті мүдделері құқықтық нормаға айналу үшін бұл көріністер объективтендірулері тиіс. Оған дейін тек идея жүзінде болады, құқықтық норма санатына ие емес. ....

Маркетинг – іскерлік, кәсіпкерлік,
тапқырлық, дарындылық икемділік,
сезімталдық және білімділік мектебі.

Адамзат тіршілігіндегі әрбір жаңа кезеңнің өзіне тән жетістігі мен мұқтажы болады. Өркениет деңгейіне қарай өсе түскен өмірлік қажеттілік өндіру мен тұтыну арасындағы оралымдылыққа қол жеткізуді алға тартады. Осы талапты жүзеге асыру өмірге маркетингті алып келіп отыр.
Біздегі өтпелі дәуір деп аталып жүрген нарықтық экономикаға көшу кезеңі маркетингке үлкен жаңалық енгізеді деген сенім бар. Өйткені ғасырлар бойы жинақталған нарықтық экономика саласындағы тәжірибеге, қуатты экономикалық әлеуметке, жоғары дәрежедегі бизнестік білім мен психологиялық дайындыққа сүйенген маркетингті біздің жағдайымызға бейімдеудің өзіндік ерекшеліктері бар.
Ал менің курстық жұмысыма арқау болып отырған халықаралық маркетинг туралы айта кету қажет.
Халықаралық маркетинг дегеніміз – фирма мен ұйымдардың сыртқы немес әлемдік нарықтағы қызмет. Халықаралық маркетингтің ерекше формасы ретінде трансұлттық компаниялардың кез келеген бір елдің нарығына ену қызметіне мегамаркетинг әрекет етеді.
Міне тәуелсіздік алғанымызға он бес жылдай уақыт болды. Қазақстан Президентінің биылғы жылғы Жолдауында біздің мемлекетіміздің қандай өнеркәсіп салаларын дамыта отырып ДСҰ-ға (дүниежізілік сауда ұйымына) кіретініміз және халықаралық экономикалық қатынастарда маркетингтің алатын рөлі біздер үшін ұлғая түспек. Осы тұрғыдан алғанда бұл тақырыпты терең түсініп, оны пайымдап келешекте қолдануға біздер дайын болуымыз керек.
Мысалы, Жапония екінші дүниежүзілік соғыстан кейін қауырт өсу жолына түскен кезде Министрлер кабинеті арнайы 25-жылдық жоспар жасап шетелдердегі нарықтарды жіті бақылап және соған жауап қата отырып әлемдегі экономикалық күш – қуаты жөнінен АҚШ-тан кейінгі ірі державаға айналды. Осындай кезеңді ГФР-да бастан кешірді. Яғни, халықаралық маркетингті ұғынудың маңызызор екні осы мысалдардан – ақ байқалып отыр емес пе?
Біздер мән беріп отырған халықаралық маркетинг тақырыбы біздің еңсесін жаңа тіктеп, қанатын енді жайып келе жатқан еліміз үшін өте өзекті мәселе. Біздердің құрдастарымыз жапон, корей, елдеріндегі студенттер де осы салаға зор мән беріп келешекте біздің сауда – экономикалық бәсекелестеріміз болады. Сондықтан осынау өскелең заманда еліміздегі саяси тұрақтылықты баянды ете отырып, еліміздің экономикалық ахуалын өркендету жолында біздер ешкімнен ұтылмауға мейлінше күш сала отырып осындай маңызды экономикалық білім көздеріне ден қоюымыз қажет ....

На протяжении большей части послевоенной истории деятельность НАТО касалась обеспечения стабильности на Европейском континенте путем сдерживания противостоящей ей Организации Варшавского Договора, минимизируя таким образом влияние советской угрозы на безопасность Западной Европы. Однако через 40 лет после создания НАТО ее роль начала в корне меняться.
В конце 80-х годов «холодная» война» между Востоком и Западом фактически закончилась. Её окончание в значительной мере было связано со сменой советского руководства, взявшего курс на пересмотр устоявшихся внешнеполитических стереотипов. Оно декларировало наступление эры «нового политического мышления» , выступило за возвращение к реальным общечеловеческим приоритетам и ценностям.
Этот период был отмечен глобальными политическими изменениями в Европе, среди которых важнейшими следует признать объединение Германии, роспуск Организации Варшавского Договора и Совета Экономической Взаимопомощи, крах советской системы. В 1991 году прекратил своё существовование один из центров биполярного мира—Советский Союз, распавшийся на ряд независимых государств. Его правопреемником объявила себя Россия. Это оказало сильное влияние на позицию Североатлантического блока—НАТО не могла игнорировать реалии изменившегося внешнеполитического климата, началась постепенная корректировка задач и стратегии НАТО.
Руководство Организации Североатлантического Договора еще до формального распада СССР осознало, что события начала 90-х гг. приведут к коренному изменению баланса сил как на европейском континенте, так и на глобальном уровне. Как известно, в настоящее время система международных отношений, прежде всего, характеризуется преобладанием одной державы—Соединенных Штатов Америки, которые используют НАТО в качестве инструмента достижения той роли, которую они должны играть исходя из объективного соотношения сил. Именно поэтому США и другие западные страны взяли курс на расширение НАТО, что означает фактический пересмотр послевоенной структуры системы международной безопасности—той структуры, которая была создана при существовании биполярного мира. ....

ВВЕДЕНИЕ
В условиях развития рыночной экономики, возрастающей конкуренции усложняются экономические процессы в народном хозяйстве и усиливается потребность в обосновании решений, касающихся текущей деятельности каждого хозяйствующего субъекта. К одним из важнейших из них относятся решения, связанные с формированием и использованием текущих активов, являющихся основой нормального функционирования каждого отдельного субъекта.
Актив - это ресурс, контролируемый предприятием в результате прошлых событий, от которого ожидается поступление будущих экономических выгод на предприятие. Будущая экономическая выгода, заключенная в активе - это потенциал, который войдет, прямо или косвенно, в поток денежных средств или эквивалентов денежных средств предприятия.. Актив признается в балансе, и актив имеет себестоимость или стоимость, которую можно достоверно определить.
Текущие активы- активы, срок использования которых для извлечения экономической выгоды составляет менее одного года. Текущие активы включают наличные средства ( деньги, находящиеся в кассе и на депозитных банковских счетах), дебиторскую задолженность ( счета, предъявленные к оплате), расходы будущих периодов ( арендная плата, страховые взносы) и материально-производственные запасы. Текущие активы полностью потребляются и переносят свою стоимость на продукцию в течение одного года, или так называемого операционного цикла ( с момента приобретения запасов до поступления денег от продажи продукции. Текущие активы могут оказаться источником денежных средств в периоды спада. По мере снижения продаж, инвестиции компании в дебиторскую задолженность и запасы должны снижаться, денежные средства могут использоваться в других сферах. Если управление текущими активами эффективно, то кредиторы это обязательно оценят. Они осознают, что развитие требует займов и, прежде всего, в текущие активы. С другой стороны, они твердо знают, что в период спада текущие активы резко сокращаются, и у предприятия появляются деньги для выплаты займов. Текущие активы этого типа нередко составляют значительную долю в структуре баланса предприятия. По западным источникам, для средней производственной компании на их долю приходится около 80 % текущих активов и 33 % всех активов предприятия......

Пән: Дүние жүзі тарихы
Ұзақ мерзімді жоспар бөлімі: 5.1C бөлімі. Ежелгі Мысыр тарихы
Сабақ тақырыбы: Ежелгі Мысырлықтардың өмірі туралы Тутанхамон моласы қандай сыр шертеді?
Осы сабақта қол жеткізілетін оқу мақсаттары: 5.2.1.2 тотемизм, анимизм, фетишизм, магия сияқты ежелгі діни наным-сенімдерді білу
5.2.2.2 ежелгі Мысыр ғибадатханалары мен пирамидаларын сипаттау
5.1.2.1 ежелгі қоғамның әлеуметтік ұйымдасуынын сипаттау
Сабақ мақсаттары: Говард Картер жасаған ғылыми жаңалықтың Ежелгі Мысыр мәдениеті мен әлеуметтік құрылымын зерделеудегі маңызын анықтау.....

ВВЕДЕНИЕ
Прибыль - чистый доход предприятия, т.е. часть общей выручки, полученной от реализации продукции или услуг, которая остается после вычета из нее всех затрат на производство. В экономической практике принято выделять:
1) балансовую (общую) прибыль, полученную от всех видов хозяйственной деятельности, с учетом внереализационных доходов и потерь. Балансовая прибыль - это общая выручка за вычетом внешних издержек. Внешние или явные издержки - платежи поставщикам факторов производства и промежуточных изделий.
2) экономическую прибыль - разность между полученной выручкой и экономическими издержками (внешними и внутренними).
Прибыль от реализации продукции определяется как разница между стоимостью произведенной продукции в оптовых ценах предприятия и ее полной себестоимостью.
Расчетная прибыль - часть прибыли, которая остается после выплаты платежей в бюджет и банки и вышестоящие органы.
Снижение издержек производства и обращения повышает прибыль предприятия. Издержки обращения - затраты, связанные с доведением продукции до потребителя.
Производительные - транспорт, хранение, подработка. чистые - затраты, обусловленные сменой форм стоимости - оплата продавцов, кассиров и др. Издержки производства - материальные затраты, затраты на оплату труда, амортизация.
Основными факторами, определяющими величину прибыли и уровень рентабельности является выбор наиболее эффективных методов производства, обеспечивающих снижение материалоемкости и трудоемкости производства, и осуществление режима экономии во всех звеньях производства, а также снижение издержек, экономия ресурсов, ускорение оборачиваемости.
Рентабельность показатель экономической эффективности производства, характеризующий соотношение дохода и затрат за определенный период времени. Рассчитывается как отношение прибыли к затратам.
ГЛАВА 1. СУЩНОСТЬ И ПОНЯТИЕ ДОХОДНОСТИ ПРЕДПРИЯТИЯ
1.1 Сущность и содержание дохода
Для выявления проблем управления в условиях постоянно меняющейся обстановки для сохранения конкурентоспособ¬ности необходим постоянно действующий анализ деятельнос¬ти предприятия во всех сферах ее деятельности......

ГЛАВА 1. ИСТОРИЯ ТУРИЗМА.
Туризм – вид деятельности обладающей благоприятным влиянием, как на человека, так и на хозяйство страны. По этому понятно, почему его история уходит так далеко. У многих авторов научных теоретических изданий существует деление развития туризма в мире. Здесь выделяются следующие периоды:
Туризм до конца XVIII века:
а) туризм в древности;
б) туризм во времена средневековья и Возрождения;
в) туризм в XVII и XVIII века.
Туризм в XIX и XX века – до начала второй мировой войны.
Туризм современный.
Туризм в древности появился, когда путешествия совершались не с коммерческим мотивом, а с целями посещения религиозных мест и познавательными целями. Естественно, что в то время туризм не приносил доходов. В античную эпоху туризм обрел уже большее значение, т.к. круг мотивов для путешествия увеличился: лечение, получение образования, познание мира, путешествия с целью увидеть новые места, побывать на олимпиадах. Также в это время уже начали предоставлять услуги в проживании, питании, развлечении и т.п. путешествующим лицам, и соответственно, появились люди, которые оказывали данные услуги. Туризм во времена средневековья отличается некоторым застоем в своем развитии, который объясняется тем, что, велись войны, города были разрушены, дороги, постоялые дворы пришли в упадок. Затем в VII и VIII веках возобновились паломнические, образовательные туры и путешествия с паломническими целями. Дальнейшие происходившие массовые миграции по Европе привели к новым географическим открытиям, что повлекло за собой развитие туризма. Как социальное явление туризм появился к концу VII и VIII веков. Тогда и был совершен ''Великий тур'', заинтересовавший не только светское общество, но и обычных граждан. Такие туры были очень модны у светской молодежи, которая отправлялась путешествовать по всей Европе. Туристскими центрами считались Франция, Испания, Италия, Греция.
Уже с середины XIX века начали организовываться туристские общества и союзы. Также все больше стран занимались международным и национальным туризмом, формируя в своих регионах туристские центры......

ВВЕДЕНИЕ
Современные условия общественной жизни, сопровождающиеся противоречивыми социально-политическими и экономическими процессами, оказывают негативное воздействие на состояние борьбы с преступностью. В результате появления различных негосударственных форм предпринимательской деятельности увеличилось число состоятельных людей. Неблагоприятные тенденции общей преступности связаны с ростом корыстных посягательств, которые на протяжении длительного времени составляют основную массу совершаемых общественно-опасных деяний. Вымогательство как один из видов корыстных преступлений имеет устойчивую тенденцию к распространению. Общественная опасность вымогательства заключается в посягательстве одновременно на два объекта уголовно-правовой охраны – интересы собственности и личности. В ряду ценностей, охраняемых уголовным законом, эти объекты имеют первостепенное значение.
Вымогательство породило такой термин, как «рэкетофобия». Созерцание роста преступлений, неуверенность в своем будущем, резкое разделение общества на богатых и бедных, безработица порождает у них моральные принципы и ценности, свойственные преступному миру. Более того, некоторые люди признают выгодность преступной деятельности, видят в ней источник материального благосостояния и они стремятся влиться в преступные группы. Выработался некий стереотип мышления, что невозможно прожить без вымогателей, потому что они якобы более надежно охраняют предпринимателей и дают возможность беспрепятственной коммерческой деятельности. Дань территориальной преступной группе вымогателей стала восприниматься как законный налог.
Происходящая в настоящее время борьба между «старым» и «новым» преступным миром, демонстрация новых преступлений, недостаточно результативная борьба правоохранительных органов с действующими преступными группами, прямо указывает некоторой части населения на силу и неистребимость преступного мира, даже вызывает у них желание копировать способы совершения преступлений. Все это не может не волновать общество и не заставлять тревожиться за собственную безопасность и будущее поколение.
Создание в начале 90-х годов в системе МВД Республики Казахстан Управлений и отделов по борьбе с вымогательством дало ощутимый результат и основание считать, что специализация в раскрытии и расследовании этого вида преступной деятельности не дает преступным группам достичь того размаха, который они имеют в сопредельных республиках. Но на эффективность работы этих служб влияют не только пробелы в законодательстве, но и проводимая реорганизация в системе правоохранительных органов, для адаптации которой необходимо время.
Поэтому в настоящий момент остро стоит проблема выработки новых норм в уголовном и уголовно-процессуальном законодательстве, совершенствования методики расследования преступлений, совершенных преступными формированиями разных уровней, расширения возможностей в проведении дознания и предварительного следствия с организованной преступностью......

Соғыс... Әлемнің барлық тілдеріндегі ең үрейлі сөз. Ұлы Отан соғысы ХХ ғасырдағы ірі оқиға болып, тарихқа қасіретті беттер қосыты. Мен бақыттымын. Өйткені мен өз көзіммен соғысты көрген жоқпын. Осы сұм соғысқа біздің құрдастарымыз қатысқаны туралы ойлаудың өзі ауыр. Төрт жыл бойы адамдар қанды қырғынның, зұлымдықтың, қатігездіктің салтанат құруына куә болып, онымен күресіп, күл талқан етіп жеңді. Аязға, суыққа, аштыққа, жау оғына шыдап, ұйқы туралы ұмытты. Соғыста менің халқымның адам баласына тән ең жақсы қасиеттері: батылдық, ерлік, қайсарлық, кіндік қаны тамған жеріне деген сүйіспеншік сезімі бой көтерді. Қанша қиындық көрсе де сағы сынған жоқ. Соғыс адал, мейірімді адамды қатігез ете алмайды, олай болуы мүмкін емес. Жаратушы табиғаттың заңына ол қайшы келеді. Сол жылдар туралы естеліктерді майданнан келген бір жапырақ қағаз, жұпыны ғана ашық хаттар, ардагерлердің кеудесіндегі алқалар сақтап келеді. Соғыс ешқашан ұмытылмайды. Соғыстың түнегін, азабын көрген жауынгердің, баласынан, қосағынан айрылған ананың, талай адам көз алдында бақилық болып кеткен майдандағы дәрігердің түсіне енері анық.
Жаңғырып орны жараның,
Жазылып әлі кеткен жоқ,
Жоғалтқан ұлын ананың,
Көз жасы әлі кепкен жоқ .......

Міндеттемеге сәйкес бір адам (борышкер) басқа адамның (несие берушінің) пайдасына белгілі бір әрекет жасауға, атап айтқанда: мүлік беруге, жұмыс орындауға / ақша төлеуге және тағы осылар сияқты әрекеттер жасауға, не болмаса белгілі бір әрекеттер жасауға тартынуға міндеттенеді, ал несие берушінің борышқордан өз міндеттерін орындауын талап етуге хақысы бар. Тараптар (борышкер мен несие беруші) және үшінші жақ міндеттемеге қатысушылар болып табылады. Міндеттемеде оның әр тарабы - несие беруші немесе борышқор ретінде бір мезгілде бірнеше адам қатыса алады, яғни үлесті, ынтымақты немесе жәрдем берушілік міндеттеме пайда болады.
Міндеттеме қабылдаудың мақсаты - борышкерді өз міндетін уақтылы және сапалы орындауға тарту. Міндеттеме көбінесе оның орындалуымен аяқталады, ал орындалмаған жағдайда қарызды қарызбен жабады, екі жақ келіседі, заңды тұлғаларды жояды. ....