Елжіреп қардың көңілі өкпек желге, Жер жібіп және тойып аққан селге, Күн сайын күн күркіреп, көк дүркіреп, «Көш!» - дейді қыстай сасып жатқан елге. Ел сонда жемек болды көштің қамын, «Керек, - деп, - келесі жыл.....
Менің туып, өскен жерім, елім-Қазақстан. Мен осы елде өмір сүріп жатқаныма шүкіршілік деймін. Қазақстанның табиғаты өте кереметі екен сөзсіз! Көптеген шет елде жүрген қазақтарымыз өз елін сағынады. Мен былтырғы жылда төрт мемлекетке барып келдім. Франция, Германия, Голландия және Бельгия. Сол кезде туған жерімді сағынғаным.....
Жазшы маған, жан құрбым, ауыл қандай? Арайлы ма, ақын жан сағынғандай? Жаңалықтың қалдырмай бәрін жеткіз, Жауабыңды күтемін сабыр қалмай. Шықты ма аты ерлердің.....
Өрісте бір арық қой жалғыз қалыпты. Қалың шілік арасынан шыққан қасқыр жалпақ даланы аралап келе жатып, әлгі қойға тап болады. Қуанып кетіп: — Ее-е, жерік асым, қайдан жүрсің? Іздеп таба алмаушы едім. Бұйырған асым екенсің, аузыма өзің келіп түсіп тұрсың. Енді асықпай бір тояйын, – дейді. — Ажалым жетсе, амал бар ма? – дейді қой мұңайып. –Бірақ өзің де мал танығыш едің ғой, қарашы түріме. Аузың толар етім жоқ, тұла бойым шандыр. Мені қайтесің, босат. Қойға барып, қозымды әкеліп берейін.......