Бәрі де қарыз сұраудан басталады. Ақша жүрген жерде, ұят сынға түседі. Қарызды алған адам емес, қарызды берген адам ұялып жүреді.
- Кешіріңіз, - дейді қарызын сұрап келуші қысыла тұрып. - сіздерде алашағымыз бар еді.
- Алашағың болса неғыл дейсің енді?! - дейді үй иесі әйел шаптыға сөйлеп. - Былтыр ғой алғанымыз, әлі толық бір жыл да болған жоқ.
- Сіздер бір айдан кейін қайтарамыз дегенсіздер.
- Бір айдан кейін қайтарамыз десек, ақша болмай жатқан жоқ па?! - дейді үй иесі әйел одан әрі шаптығып.
- Сіздерден ыңғайсыз болды-ау, - дейді қарызын сұрап келуші қысыла түсіп. - Қайта-қайта ақшамды сұрап келе бергенім ұят болды-ау.
- Оның несіне қысыласың, шырағым, - дейді үй иесі әйел........

Жігіт туды үйінің төріне іліп қойды да, келіншегіне қарап:
- Қарашы, қандай болып тұр екен? - деді.
Келіншегі туға қарап тұрды да, былай деді:
- Жаным, алып тасташы, ұятты жұрттан.
- Неге?
- Қойшы, кімді көрдің, үйінің төріне ту іліп қойып отырған?
- Ой, сенің осы мінезің-ай, жоқ нәрседен......