Таудай талап берген тағдыр, япырай,
Ең болмаса бақ бермепті тарыдай.
Өксіді өмірім, өсек-қаншық із кесіп,
Еңбекке сай сыбағама жарымай.

Өкпелеуге хақым жоқ па өмірге?!
Әлде менің жүйке жүйем......

Зымыран уақыт шіркін оқтай екен.
Күйдірсе, – көмбедегі шоқтай екен.
Аз емес тайғақ кешу, тар кезеңім,
Соларға мен қалайша соқпай өтем?!

Әр күнім, айым, жылым өнер тапқан
Жасартты, жасандырды......

Жүрмін-ау жүрек жара қуана алмай,
Ел танып еңбегімді – жұбана алмай.
Дөп сыйлап артық-кемсіз сыбағамды,
Бір тосын бақыт күнім туа қалмай.

Аз болмай арман-қырғи алысары,
Ой биік самғар еді алыс......

Жақсыға жұрт қоспайды кез келгенді,
Әр тағдырға бір тараз безбендеулі.
Ауызбен аю алған толып жатыр,
Ер жасы-Елу екшейді Ез бен Ерді.

Жақсы — абыз.
Дініне ақ, тақуадар.
Ұрығына Алты Алаш......

Кей дөкей келер тойға қонжимаққа,
Кісімсіп кісі үйінде шолжимаққа.
Шаншып жеп қазы-қарта, жал-жаяны,
Жөнтексір өрік, жаңғақ, балқұймаққа.

Кей ханым көрсетісіп жүзіктерін,
Жүзіне қан ойнайды......

Аспанда ерек дабыл кем күркіреген,
Жаңбыр құйды дамылсыз сіркіреген.
Ағыл-егіл, кең көше......

Қайғы артқан Қазақ Жері!
Шыдамдысың.
Жатқа сыр алдырмайсың —
Мың аңдысын.
Шарқ ұрып шүйіледі аспанында,
Тас түлек перзенттерің қыран мүсін.

Қайыспас Қазақ Жері!
Қастерлісің.
Қызырлы, құтты, ырысты......

Ауырдым, ауырсам да алпысқа аттап,
Бір ғұмыр кітапшасын алпыс қаттап.
Гүл жардым алпыс көктем, алпыс жазда,
Ажым сап алпыс қыс......

Секілді сел сыпырған топты қойлар,
Мазасыз өтті жылдар, өтті айлар.
Күйбеңі ошақ басы, от қасының
Қол байлап,
Жанбай сөнді отты ойлар.

Көлденең көк аттыда кете барды
Сыбаға маған тиер......

Арқаның суық бораны
Арқадан өтіп барады.
Алда тұр қарға малтығып,
Азынап құрбан алаңы.

Жібімей қатқан мұздары,
Қайтпапты қыстың......