Жаз айы. Күн шайдай ашық, ауа-райы сондай тамаша. Нағыз көлге баратын кез еді. Сұлтан таңертен ерте тұрып, серуенге шығып, біршама жүгіріп қайтады. Уйіне келгенде ақ дастархан жайылып, шай дайын тұр екен, ал алдында күлімсіреп отқан анасы Сұлтанды күтіп отыр. Анасы екеуі таңғы асын ішіп, әңгімеге кірісіп кетеді. Жүрек жалғап алғаннан кейін Сұлтан өз бөлмесіне жүгіре жөнелді. Бұны түсінбеген анасы баласының артынан еріп барса, Сұлтан ұялы телефонмен сөйлесіп жатыр екен. Тұтқаны қойғаннан кейін, анасы одан жөнін сұрастырды. Сөйтсе, телефон шалған Сұлтанның достары екен, олармен көлге баруын, барлық сыныптастар сонда жиналатыны жайлы айтыпты. Ол анасынан рұқсат сұрайды, себебі достарын көрмегелі көп болды. Анасы мақұлдап, баласына рұқсат береді. Сағат түскі үш болып қалды. Сұлтан үйден шығар кезде, анасы оған көп кешікпеуін өтінді. Бірақ ол анасының айтқанын естімей, үйден тез шығып кетті. Достарымен көрісіп, бір көңіл көтеріп қалды. Сыныптағы қыздары сұлу, әрі әдемі болып кетіпті. Әсіресе Балкен, ақылына көркі сай, бойы да өсіпті. Бәрі бір-бірімен әңгімелесіп, бой жазып.....

Кешке агентке кіргенде қолы тимегенін айтты.Сонымен кейіннен тағыда кездесейік деді ол кезде де алдыңғы жағдай қайта қайталанды.Онымен кездесем деп ойламадым.Суретте қандай болса өмірде де солай ма?-деген сұрақтарға жауап таппадым.бір күні сіңлім мектептен келгенде сол жігітті көргенін және де.......

Интернатта әр сенбі күні дискотека болатын. 1- Желтоқсан, сол дискотека болатын сенбілердің бірі еді. Жанболат екеуміз Жаңылды бір уақытта биге шақырып қалдық. Жаңыл менімен билеуді шешті. Екеуміз аяқ қолымыз талғанша ұзақ биледік. Дискотекадан кейін оған деген махаббат сезімім болмасада сөз айттым, ол .......

Сол күннен бастап қанша ойланбаймын десем де, екі жұма соны ойлаумен өтті. Осылай біздің “арайлы күрдеріміз” басталды... қалай екенін білмеймін, әйтеуір аз уақыт ішінде менде оған ғашық болып үлгердім.. Онымен өткізген әрбір сәт есімде... Онын айтқан сөздері, бірге жүрген жерлер, сыйлықтар...
Ең қызығы, біз күніне 24 сағат болса, соның 10 сағаттай уақытын өткізетінбіз, сол аздай қалған уақытта телефонмен сойлесетінбіз. Екеуміз ел қызығатындай жұп болдық. Бізге “Ромео мен Джульетта” деп......

Сол кеште ол маған дос ретінде емес басқадай қарайтынын, өзіні мені ұнататынын айтты. Мен қатты таң калдым.Ол маған махаббат жағынан дос болуды ұсынды. Мен одан уақыт сұрап, екі күн өткеннен кейін келісетінімді айттым. Содан біздің бақытты күндеріміз басталып кетті. Бос уакытының баринеде екеуміз бірге журдік. Осылай 3 айды.......

Кеш батты. Өзімнің мазам болмай тұрған еді. Әпкем маған «сен ұйықтай бер сағат 2-де өзім оятамын» деді. Оянсам таң атып қалыпты. Әпкем үйде жоқ. Жүрегім бір шикілікті сезді. Жігітіме қоңырау шалып онымен сөйлестім. Сөйтсем түнде жігітім мені алып қашуға келгенде, әпкем менін киімдерімді киіп менің.....

Бірақ мен күдіктеніп қалдым, кім болмасын әдемі баладан кім бас тартсын,неғып менин логинімді берді екен дедім... менде қабылдадым, шыныменде әдемі екен.Бірақ ол менен 1 жасқа кіші болатын. мен одан құтыла алмадым, себебі ол менен кіші. Махаббат жасқа қарайды деп ойладым....
менин нөмірімді (үй тел,моб)біліп алыпты.Сөйтсем, ол менин сыныптасымнын бөлесі екен. артымнан қалмаған соң, құтылу үшін сөйлестім.сөйлескен сайын оған жігітмнің бар екенін......

Ол бүлдіршін қыз еді. Бес жасар кезі болар. Балалар бақшасынан қайтып келе жатқан жолында бір топ тентек жүгіріп келді де, арқалаған сумкасы мен әдемі шаш қысқышын тартып алды. Айналасынан қорғаныш таппаған балапандай шошынған. Сол сәтте бір ұл бала жүгіріп келді де, әлгі тентектермен төбелесе кетті. Шұрқырасқан топ жеңістеріне мәз болып, өз жөндеріне кетісімен әлгі ұл бала мұны жұбатты. Жәбір көрсе де, жыламапты. Қолынан жетелеп үйіне дейін жеткізген. Қорқыныш пен көзінен аққан жасқа ие бола алмай жүріп.....

Айзаттың сыртанан қарап тұру, оның аяғын асықпай басып келе жатқаны, жай ғана жымиып күлгені, қара шашы - бәрі юәрі маған ерекше секілді көрінетін. Балконнан Айзатқа қарап отырып өзімді бақытты сезінетінмін.
Біраз уақыт өткеннен соң мен оның телефон номерін алдым. Танысып алдық. Күнде сөйлесетінбіз.
Сегізінші, тоғызыншы, оныншы сыныптар осылайша өтіп......

Керемет бір жерге апарамын, нағыз жұмақтың өзі деді... Сүйгеніме сенбегенде кімге сенемін дедім де, артынан ере бердім... айтқандай-ақ нағыз жұмактың өзі екен, ашық аспан, жымыңдаған жұлдыздар, сүйіктің қасында, одан асқан бақыт жок екен... сол жерден бір үйді жалдадық, шәйін -тамағын бердім, өзімді әлемдегі ең бақытты жандардың бірі сезіндім, көзім күлімдеп, жүрегім лүпілдеп тәнімнен шығып кетердей болды... Одан кейін шайтанымыз азғыртып, ләззатка бөлендік.... Алғашында бәрі жақсы болды, алақанында ұстады, мәңгі бірге боламыз, мәңгі сүйіп өтемін деп уәде берді. бірақ......