Кешегі өткен күндердің бәрі сәтті емес,
Сәтсіздіктен де іздеймін жаным, тәтті елес.
Сағыныш деген ғажайып ғұмыр кешемін,
Жетуге саған амалым болмай, әттең, еш.

Бұлыңғыр тартып, бұлтты күн де тым баяу,
Өтпейді. Өтсе, отырам....

Ғашық болғым келмейді қорқынышты,
Махабаттың себебі өрті күшті...
Сағыныштың теңізі тербелгенде,
Маза бермес жүрекке.......

О, махаббат, тәтті маған сезімсің,
Ұшырдың-ау, талай мені, белеске.
Сен мен үшін, айым едің, күнімсің,
Бұдан артық, маған бақыт.....

Әйелдердің күні дейді бұл күнді,
Бақтар жайнап, сайратады бұлбұлды.
Еркек түгел еркелерге берем деп,
Қолдарына ұстап апты бір гүлді.
Осынау күн - беделі бір өскен күн,
Жұрттың бәрін мен өзіме дос көрдім.
Қай қияға жұмсаса да баратын,
Әйелдерге антын бұзбас....

Көрді.
Сезді.
Көнді.
Сенді.
Бақыттың
бауырында бара жатты батып күн.
Жанарында жымыңдайды......

“Махаббатта көз болмайды” деп едi.
Жаным жылып, жадырадым... Ызғарсыз.
Ойламауым мүмкiн емес, себебi,
Жүрегiмнiң лүпiлiнде....

Ұнатып жүріп, сүйіп қалдым ба?
Үндемей қалдың тұйықталдыңда.
Мендегі сезім сарғайған күздей,
Әлі сөнбеген күйік бар мұнда.

Сезбейді деп, ем сезіп қалдың ба?
Кері шегіндім кезіп....