Сіркеге толып тұлымы
Қырық жамау боп жұлығы,
Жалтыраған башпайы,
«Іріңді кез, боқ мұрын»,
«Ел жеркенген жексұрын» -
Еді мынау......

Бар тәнін жұлдыз жапқан барқыт түнде,
Комбайнға күзетші шалмен бірге
Далада отырдым мен,
Кұлағымды
Бірдей сап шал сөзіне, басқа үнге.
Шалымның аты Кенбай - сөз ұясы,
Басы, бір жалғанның кең дүниясы;
Ертегі, өлең, жырдың, шежіренің
Миы бай, көркем, сұлу антологиясы.
Сарқылмас сөзі таудың.....

Ол дауылда туды да,
Дауылда қақты қанатты.
Сескене ме дауылдан
Дауылдай күшті талапты.
Бетке сабап балауса
Қанатымен дауылды.
Сынса да қанат.....

Төрт жылға аяқ аттадың,
Тебіренбей қарап жатпадың,
Тәрбиеші ананың
Адал сүтін ақтадың.
Жыланға қанын сорғызып,
Суыққа етін.....

Пролетар ақыны -
Әскер-солдат.
Туған халқы бақытқа тартқанда, андап,
Қаламын қолына ала,
Бірге аттанбай
Іркіліп жолда олар,
Қалай қалмақ?
Ал, ақындар,
Қиял, ой, шешен.....

Не деп отыр, мынау хат?!
Не көріп отыр, мынау көз?!
«Өлім» деген лағнат,
Келуші ме еді бұлай тез?!
Кеше ғана емес.....

Он сегіз жыл бұрын бай, патша, бектен
Езілген, шерлі болған көкіректен
Жанған ыза жалыны Алатаудың
Астындағы қызудай, сыртқа тепкен.
Октябрь сол қызудың қабын жарған,
Құмыққан жалын үдей....

Күн ұзын, әрі ыстық сарша-тамыз,
Соғып тұр аңызғақ жел, жылы нағыз.
Шаршадық жұмыс қылып күні бойы,
Үстіне оның тағы оразамыз.
Сусадық, тамағымыз кеуіп қалды,
Күн әлі ерте, бесінге жаңа барды.
Өткен күн аш өзекке.....

Елдегі қара шаруа,
Шаруаның қамына
Бір-екі ауыз сөз айтам:
Осы сезді мықтап ұқ,
Тіршіліктің қамын ғып,
Қапы қалма боп бейғам.
Ызғарлы, суық.....

Культурная эстафета!
Ура!
Колхоз және совхоздар,
Өндірістер, ұйымдар -
Тура
Бетін Москваға
Қойған......