Киіктей орғып таудан Һарун қашты,
Қояндай бүркіт қуған жаман састы.
Соғыстын Һарун қашқан майданында
Төгіліп шеркеш қаны судай тасты.
Ар, намыс, абырой үшін шаһит болған
Ата мен ағасын тастап қашты.
Бастары жерде жатыр шаңға батып,
Дұшпанның ол айтқан жер аяқ асты.
Ата, аға, өлгендердің кегін алмай,
Һарунды үрейі ұшқан......

Құдыққа құлан құлаған,
Құлағанда құрбақа
Қауіп - қатерсіз ойнаған,
Ойлағанға бұл заман:
Қырда құлан жүрсе аман
Лаң, түрлі қазадан,
Бақа жаны......

Оқысаң ғылым қорын білім асар,
Көңілдің кіршік басқан көзін ашар.
Мас болған біліміне кейбір жастар,
Жерлерге аяқ жетпес......

Әр түрлі өлең өсіп көгеріңкі
Мақпалдай төсеп салған қайран жерім.
Мақпалдай көгеріңкі төсеп салған,
Жәннеттей десем мислі емес жалған.
Жап-жасыл жер......

Ол күндерді тапсырдым
Жасаған өзің бір Алла!
Пайғамбар жасы жақындап,
Келе жатыр осы ара.
Алалы сақа атысқан,
Жалаң аяқ құм басқан,
Тал шыбыққа......

Бұл дүние панилығын етеді екен,
Бір дәурен өтіп, бірі жетеді екен.
Жұрт болар бір күндегі жоқ адамдар,
Ескілер бірден бірге кетеді екен.
Өзіне халық аузын қаратқан ер,
Тіріге өлсе қадірі кетеді екен.
Өлгенді қадір етсек......

Жалғаншы, жарық дүние!
Бізден де бір күн қаларсын.
Піл сауырлы қара жер
Қойныңды ашып, қол жайып
Құшағына аларсың!
Ойқай, сонда......

Ағаш едің құрма өскен,
Ұршық болдың шуда ескен.
Бір қалыпта тұрмақ жоқ,
Шығармалық мұны естен.

Жігіттің болса алған жақсы жары,
Сен болсаң бір Аллаға еткен зары.
Баладай риясыз еркелеген,
Сен болсаң тағы сонда ынтызары.
Құлқыны құмарланып құшқаныңда
Шайқалып тұрса алтын сырғалары...
Камшаті барқыт......

Сөйлеткен жансыз затты өнер иесі,
Есітіп таң қалады көрген кісі.
Білмейді қалай етіп түсінерін,
Айтпаса түсіндіріп білген кісі.
Істерлі, Қазанда оқып......