Қазақша өлең: Ерлан Ахмет (Оғыландарым)

Оғыландарым!
Айтар жоқ енді атарға оғы барға мұң,
есауандарға сен емен шағынар нарым.
Айбарлым едің,
ажарың аспандай айық,
басса да әмбі азарлы шоғын арға мың!
Оғыландарым!

Арыстай бабам!
Ағеден жанда найзағай намыс ойнаған,
алты алашқа сын – зілмендей арлы іс ойлаған.
Айтұяқ – құрбан,
қаперге келмей қатері,
Ақан азалы қызғынды жарыс айдаған.
Арыстай бабам!

Айбаттыларым!
Аласат ғасыр індеті қайнатты зарын,
абадан ұлдың зұлмат күн жайратты тәнін.
Әлихан,
Ахмет,
Міржақып,
Мағжан рухтары
абатшылықтың атырды байрақты таңын.
Айбаттыларым!

Қайраттыларым!
Ашкөзді ажал жалмады Ләззаттың жанын,
желтоқсан дәсі – шаһиді Қайраттың қанын.
Адамизаттың бағзысын ойлаған кезде,
алаңға келіп жігерім қайрақ қыламын.
Қайраттыларым!

Замандастарым!
Бапаннан туған бақуат амалдастарым,
бәрәкәт толы жерұйық алал жастанғын!
Бұқар бабамның,
аңсары абыз Абайдың,
Батысқа бекем бірлікпен қадам бастағын!
Замандастарым!