Қазақша өлең: Ерлан Ахмет (Қасқа құлын)

Атам маған ауылда
қасқа құлын сыйлады.
Қарамайды жауынға,
аулаға да сыймады.

Күндіз шауып шынығып,
түнде алатын тынымын.
Күн аймалап тұлымын,
ойнақтаған құлыным.

Жазда бардым сағынып,
өсіп кеткен тай болып.
Тағалары қағылып,
бәйгеге тұр сай болып.

Ақ тұлпарым ағынды
кең даламда көсілген.
Қасқа құлын шағыңды
шығармаймын есімнен.
Жалқау

Қабақ түйіп барады,
тесіледі жанары.
Жалқау десе өкпелеп,
ренжігендей «сөкпе» деп.

Күнде оқудан қалады,
қалай адам болады?
Білім берген ұстазға
алғыс айтар ол әлі.