Қазақша өлең: Ерлан Ахмет (Қоңырау үні)

Алғашқы қоңырау.
Мектеп алды лық толы.
Көңілде – қуаныш,
ата-ананың күпті ойы.

Әліппе аштырар тұңғыш ұстаз кім екен,
Құт қонған ұядан түлететін күні ертең?!

Қанатын бекітер қарлығашын іздеген,
Ұлағат үйретер ұстаз үміт үзбеген.

Тек сәби сезімі пәк қой аппақ парақтай,
Пернедей баспаған,
қысылмаған шанақтай...

Қыздары бойжетті,
көздерінде от ойнап,
ұлдары ержетті,
сауық салар атойлап.

Соңғы бұл қоңырау.
Мектеп алды лық толы.
Көңілде – қимастық,
бәрінің де жүкті ойы.

Алланың бұйрығы –
орындалды арманы,
ата-ана шаттанды –
нұрланып тұр бар маңы.

Ұстаздың он жылы кеше ғана ед басталған,
ал бүгін, ұрланып, жанардан бір жас тамған.

Қолдағы қаламмен жазуды алғаш үйретті,
ұстазбен қоштасу – жаралады жүректі.

Қоңырау үнімен,
ізгілікті жинаған,
сағыныш оянды,
тәтті сезім сыйлаған.