Қазақша өлең: Әбіш Кекілбайұлы («Аға!» - дедің, бұрылдым)

«Аға!» - дедің, бұрылдым;
Ұп - ұзын екен бұрымың.
«Аға!» - дедің, қарадым:
Жарқылдап тұр жанарың.
«Аға!» - дедің, тоқтадым.
Шарпып кетті от жалын.
«Аға!» - десең, қарағым,
Келе берер қарағым.
«Аға!» - дедің, бұрылдым;
Ұп - ұзын екен бұрымың.
«Аға!» - дедің, қарадым:
Жарқылдап тұр жанарың.
«Аға!» - дедің, тоқтадым.
Шарпып кетті от жалын.
«Аға!» - десең, қарағым,
Келе берер қарағым.
Қарай - қарай, шынарым,
Күшейіп кетті құмарым.
Үзіліп кетпей дәрменім,
Айтатын қалқам бар менің:
Анасы болшы, қарағым,
Маған тартқан баланың!