Өлең: Мұқағали Мақатаев (Жантықтың туысқаны)

Өлең: Мұқағали Мақатаев (Жантықтың туысқаны)

Адамның баласынан жерімеп ем,
Достастым періменен, серіменен.
Жөніңе кет, жарқыным, жөніңе кет
Ат кекілін кестім мен сеніменен.
Қайда ғана сиясың, қайда ғана?!
У таратып болдың ғой айналаңа.
...Арамзаны ақ сүтпен асыраған,
Айдаһарға қор болған, қайран ана?
Досты апарып досына жамандатып,
У таратып, лаң caп, арандатып,
Ағайынды аздырмай ала жылан,
Жөніңе кет, жымысқы, қараң батып.
Ақыл айтып тұрғам жоқ, туыстарым,
Алданбаңдар!
Азғынға жуыспағын.
Абай болғын арыңды нық ұстағын,
Араңда жүр Жантықтың туысқаны
Доп      


Мақала ұнаса, бөлісіңіз:


Іздеп көріңіз:
мұқағали мақатаев Жантықтың туысқаны өлең мукагали макатаев олен, мұқағали мақатаев өлеңдері, мукагали макатаев стихи на казахском, мукагали макатаев стихи на казахском языке, Жантықтың туысқаны

Пікір жазу

  • [cmxfinput_gallery][cmxfinput_youtube]