Өлең: Біржан сал Қожағұлұлы (Жайма-шуақ)

Қарқаралы басында жалғыз арша,
Хатқа жүйрік сол қалқа мұсылманша.
Кішкенеден бірге өскен сәулем едің,
Ғұмырың аз ба, көп пе, әлде қанша?,

Қайырмасы:
Өттің жалған, кештім сайран.
Уә шіркін қыз бала-ай!
Жастықтың әсерімен еттім сайран!

Көл жағалай бітеді көкше құрақ,
Ән салмағың қайда еді-ау Ләйлім шырақ!
Қозыбайдың үйінде мәжіліс боп,
Біржан салған ән екен «Жайма-шуақ»