Өлең: Ақ қурай (Қазақ ауыз әдебиеті)

Ей, ақ қурай, қызыл қурай, қурай, қурай,
Құдайым қызды ауылмен сыбай қылғай.
Әкесін ала жаздай ауру қылып,
Шешесін естімейтін саңырау қылғай.

[Қайырмасы]
Домбырам басы бал қурай,
Басына қонған бозторғай,
Қалампыр мен насыбай,
Насыбайым болмаса,
Ауырады басым-ай.

Қар жауса қара жерге қақ тұрмайды,
Жігітке сұлу қыздар таптырмайды.
Сыртынан қызды ауылдың ән шырқасақ,
Тыржыңдап шал мен кемпір жақтырмайды.

[Қайырмасы]
Домбыра басы бал қурай,
Басына қонған бозторғай,
Қалампыр мен насыбай,
Насыбайым болмаса,
Ауырады басым-ай.

Мінгенім дәйім менің ала құнан,
Қыздардың жел соғады балағынан.
Шортандай шабақ қуған шөпілдетіп,
(Сүйер ме еді сол қалқаның тамағынан.)
Шіркіннің сүйер ме еді тамағынан.

[Қайырмасы]
Домбыра басы бал қурай,
Басына қонған бозторғай,
Қалампыр мен насыбай,
Насыбайым болмаса,
Ауырады басым-ай.