Өлең: Ақбақай (Қазақ ауыз әдебиеті)

Ат қайда Ақбақайдай шаппай желген,
Қыз қайда құдашадай көзі күлген.
Алыстан ат арытып келгенімде,
Шақыртпай еш адамға өзі келген.

Ахау-ау, сәулем-ай,
Өзі келген-ай,
Аха-ха-ау арманай.

Мыс та алтын, жез де алтын, алтын да алтын,
Адамда сөз болмайды айтылмайтын.
Сыртынан жүзін көріп қызыққанмен,
Табылмас нағыз алтын жарқылдайтын.

Ахау-ау, сәулем-ай,
Өзі келген-ай,
Аха-ха-ау арманай.