Қазақша өлең: Абыл Тілеуұлы (Сүйінқара батырды жоқтау)

Сен барда сүйеулі еді арқам жарға-ай,
Қатепті қайыспайтын қара нардай.
Аузына байтақ жұрты анталаған,
Сүйекем сөйлер еді-ау қарқуардай.
Сен барда сүйеулі еді арқам жарға-ай,
Қатепті қайыспайтын қара нардай.
Аузына байтақ жұрты анталаған,
Сүйекем сөйлер еді-ау қарқуардай.
Сүйекем сапар шекті сексен бесте,
Сисемде қалды жатып - аю төсте.
Қорлыққа көнбен деген бір пенде еді,
Ажалға - о да көнді салған іске.