Өлеңдер

Мен -
Һас Сақтың қара өлеңі,
Қанды сүргінде жүрсем де,
Қалған кезім жоқ жақ ашпай,
Арғымақ - Пегасқа мінсем де,
Арттағы жұрттан адаспай!

Жалғанда, жалған, жалғанға,
Сүйіне кіл жаным......

Сен мені аңсамадың, іздемедің,
Қарсы алдыңнан шықты ма іздегенің?
Көктем болып жұтылып кеттің жазға,
Ал, жүрегім айналды күзге менің...

Телефон да шалмайсың, хабарың жоқ,
Шоққа айналып барады.....

Көрінбей кетсең, сені мен
көруге тіпті құштармын.
Жаныма жақын келіп ең -
келмеді бірақ тіс жарғым.
Жүрегім талай....

Ниет һәм құлқы бөлек әр адамның
Әй, нұржан, мұнан басқа жоқ табарың.
Мұнәжәт һәр нақылдан жазып қара,
Қалпына лайық етіп замананың.
Жаңбыр жаумай.....

Қазағым, таянды ғой қылта мойын,
Жер, мал кетіп, бос қалды біздің қойын.
Қарашы өзіңе өзің көз жүгіртіп,
Жараспас бұдан былай күлкі-ойын.
Жетті енді қам жер мезгіл, жатпа бекер,
Ойламау келешекті түпке жетер.
Надандық қоршап алған тұс-тұс жақтан,
Жан қорқып, дене тітіреп........

Ұртым: бұлтың-бұлтың,
Күлкім: жыртың-жыртың.
Тілім: тілім-тілім,
Дінім: ырың-жырың.

Кәсібім: қылтың-сылтың,
Нәпсім: жылтың.....

Қыстың суығында,
Үйдің ығында
Қызыл қасқа баспақ тұр еді,
Жүре алмай ақсап тұр еді.
Оған атжалман кез болды,
Жай-жағдай сөз болды.

— Қолбыраған кәнің ғана қалыпты,
Анығын айтқанда өлу ғана қалыпты.
— Оның рас....

Жұмсаған, не қиынға салған үміт,
Тіл алған, қайда болса барған үміт.
Сөз байлап, қол алысып жөнелгенде,
Шығармақ едің.....

Жанымыз кейде жаурап тоңса-дағы,
Өмірде қиындыққа жеңілмейік.
Тағдырың тастай қатты болса-дағы,
Жас достар суицидке берілмейік.
Кездессе кедергілер жасымағын,
Тәңірдің пендесін......

Қоңыр-қоңыр таулардың
Қолтығынан қой өріп,
Қоңыр үйдің ішінде
Қоңыр салқын ой өріп,
Маңырауық маңдайым
Ой дүретіп....