Қазақша шығарма: Мейірімді аңшы

Бір күні аңшы аң аулауға шығыпты. Ол аңдарды іздеп, орманға барыпты. Орманда таза ауамен серігіп отырайн деп, жерге жайғасыпты.Демалып м
ылтығын ұстап отырды. Аңшы ойланып отыр екен. Аңның бәрі қайда кеткен деп... Дәл сол сәтте, бір қоян қуыстан шыға келді, аңшыны көрмеген сияқты. Аңшы мылтығын алайн деп жатты. Осы кезде сол қоянның артынан балалары шыға келді. Аңшы оларға қарап,жымиып мылтығын орнына қойды. Оларға қарап таңғалып,аппақ қошақандарын алып жүрген анасына таңғажайып әсер алды. Қояндар өздерінің қуыстарына қайтан секіріп кетіп қалды. Аңшы да өз жолымен үйіне бас бұрды. Аңшы өз ішінен айтты, бұндай таңғажайыпты әлі көрмегем екен, бүгін осындай әсерім үшін еш жануарға тиіспейн деп өз жөніне кетті.