Жоғарыдан төменге
Жүйесін тауып су ағар.
Жазғытұрым болғанда,
Жердің бетін бу алар.
Күн жадырап.....

Көгілдір ай сәулесі астында буырқанып жатқан теңіз...
Толқындар сапырылыса шайқаған айдың «өлі» денесін.
Бәлкім, сол Ай – біздің ғұмырмен егіз,
Бәріміз шарқ ұра аңсаймыз.....

...Біз бала едік,
Жас қана едік,
Бірге жүрдік, бірге өстік.
Құлын тайдай,
Күліп.....

Взрослые часто говорят о Родине, вернее вспоминают родные места с ностальгией, особенно те, кто уехал из родного поселка, города, страны. Видимо были на то причины. Я думал, как можно скучать по неодушевленным предметам, природе, дому, в котором жил, запаху трав, безоблачному.....

Таулар ақын болар ма еді тым биік,
теңіз ақын болар ма еді тұңғиық,
жолдар ақын болар ма еді тағдырлы,
мезгіл ақын болар ма еді жаңбырлы,
құстар ақын болар ма.....

Ерке ғып өсірген жоқ тағдыр мені,
Туғанда, бесігімде қар гуледі.
Ананың мейірімі де жоқ есімде,
Тұнып тек жүрегімде қалды лебі.

Суық жел сәби шақты тербеп өтіп,
Есейдім жас бұғанам ерте бекіп.
Ұл тілеп алласына.....