Алатаудай едің бұрын арманым,
Алақандай болып қазір қалғаның.
Көз алдымда жүргеніңмен сезімнің,
Қаламаймын оты қайта жанғанын.

Көрмей бәрін қыз жүрсе де айнала,
Жалғыз саған боп....

Қырда өскен қылтиып ерке гүл-ай,
Қылықтарды cанайын сендегі қай?
Тасуыма себеп боп ашуыма,
Тигісі кеп тұратын тентегім-ай.

Әдейілеп жасайсың бәрін де сен,
"Жарым"демей қайтеді "жаным"десең??
Ондайыңды қойсаңшы....

Арамызда пайда болып алшақтық,
Бiр-ақ сәтте баз кештi ғой бар шаттық,
Ол да бiрақ дұрыс болар,сенімсiз,
Сезімдермен жүректердi шаршаттық.

Жанарымыз жолыққанда жылып бой,
Қылықтарға бiздердегі күлiп қой,
Жатырсақ та, сол....

Ажал, маған арақ берсең,
Кейімей мас болып өлсем,
Қияметте түрегелсем,
Айықпай куанып жүрсем.

Сұрау мастан алынбаса,
Күнәм кірге....

Сыймайтын миыңа,кірмейтін санаңа.
Ұстатар қолыңды апарып жағаға.
Бетіңді қызартар нетүрлі әрекет,
Болатын бұрыштар бар біздің қалада.

Көрініс миыңды жібертер құбылтып.
Өзіңді өмірден әкетер түңілтіп.
Көруге тұрғысыз....

Нүктеге қадап ап жанарды.
Сезбейдi деуменен ол неге
Қараша.Күз кешi қараңғы
Жатырмын мен жалғыз бөлмеде

Көңiлiм бiлмеймiн неге қоң,
Мен доспын бiрақ та ол күймен
Қолымда ұялы....

Босатып мұңнан,санамды ашпайсың,
Іздеп те келіп амандаспайсың.
Қоңырау шалсам жауап бермейсін,
Ал өзің мүлдем хабарласпайсың.

Ішіңе ойды басып журесің,
"Жолықпасақ"деп қашып журесің.
Мен саған бір....

Көпірі көп,келбеті де керемет,
Қонақжайлық құрметі де тым дара.
бірақ олай сыйлағаны не керек???
Көре алмайды көп адамды бұл қала...

Мысал үшін,қызықты ойды қуалық,
Жыр жазайын жеткенінше жай күшім,
Жүрек тулап,жүрген....