Күн сылбыраң, жердің жүзі іріп тұр,
Қарлы жаңбыр бетке аралас ұрып тұр.
Ауыл үйлер шошалада, күн суық
Жел де азнап аш қасқырдай ұлып тұр.
Шымнан салған бір жаман үй - кім үйі?
Кетіктеніп құлауға....

(Конституция күніне)

Суық түсі сұрғылт дала,
Өліктей боп қаны кепкен,
Тұрған кезде,
Октябрьдей
Жасыл желек туды көктем.
Ұлы Ленин бас бақшашы,
Сол далаға қазды арық,
Ленинизм бұлағынан
Кепкен дала.....

Алатауға қарасаң
Шөккен ақбас бурадай;
Найза шыңды өркештей,
Қарағайы шудадай.
Шудасынан сипауға,
Өркешіне......

Мың сәлем саған,
Мәңгі, жолдас Майым!
Сен жылда жас жігіт боп келген сайын,
Жер жібек, барқыт киіп,
Жасыл желек.
Бүркенеді үйеңкі, терек, қайың.
Басқаға қымбат, саған тегін, арзан,
Түрлі гүл: енжу, жақұт, лағыл, маржан
Үстіңде төгіледі......

Бай, мырзаға басыңды иіп жалынып,
Төрелерге «құдайым» деп табынып,
Ақысыз, пұлсыз, бір аяқ асқа жұмыс қып,
Жүруші едің қысы-жазы сарылып.
Қорек қылып қара нанның күйігін,
Сусын қылып ащы іркіттің сұйығын.
Бәйбішеден ұлықсатсыз ауызға
Салмаушы едің.....

«Әбжәт, аууаз, кәләман...»
Халық ішіне тараған,
Ел адасқан кезі еді.
Қанша жесе дәні жоқ,
Қасиетсіз мәні.....

Сағынып сәлем жазамын,
Нүрке-жан бауырым, жиенім!
Алыстан құлаш созамын,
Аймалаймын, сүйемін.
Жүрегімнің, Нүрке-жан,
Атың ыстық қанындай.
Ендеше қалай.....

Дейтін де «бала адамның бауыр еті»,
Бауырымның жарылғандай болып өті,
Барады өртеніп іш!.. Неткен жара!..
Жазуға келер кімнің құдіреті?!
Атасам «Арыстаным, құлыным!» деп,
Сыздайды суырғандай....

Түн.
Қыс.
Боран.
Ышқынған долы дауыл,
Қопарып ұшырғандай Кавказ тауын!
Тынысын тарылтқан түн тауды таптап,
Қозғалтпайды, салмағы зілден ауыр.
Еңсесін Эльбрустық......

Кешегі құлан етпес бұл батпақ шөл,
Көрмеген орын теуіп мекендеп ел,
Ормансыз, бетегесіз, сусыз, құмсыз,
Үйіріп қу топырағын есетін жел.
Бұл күнде сол шөлейтке орнады құт,
Жері гүл, шөлі бұлақ.....