Адам да тау сияқты, биік не аласалы,
Тұлғалы азаматтар қаламас аласаны.
Қорғаған елін желден, қара бұлт ызғарлардан,
Тұғыры биік шыңға ұқсатам аға сізді.
Ұлтымның ұлылығын сақтаған ұлы тұлға,
Қосады халқы бүгін бір өзін ән мен жырға .........

Қазақстан тәуелсіз мемлекет. Оның өзіне тән Ата заңы, мемлекеттік Рәміздері бар. Қазақстанда мекен еткен адамдар Отанын, елің, жерін құрметтейді. Туған жерді, өз халқын сүйетін адам - нағыз патриот. Батырлар, ақындар елін, жерін қорғау үшін жаумен шайқасқан. Осындай патриотық сезімі жоғары тұратын батырларымыздың, ақындарымыз, желтоқсан құрбандары арқасында өзіміздің елімізді, ұлттылығымызды, тілімізді, салт-дістүрімізді сақтап қалдық. Қазақ халқы намысты қолдан бермейтін ұлт деп ойлаймын. Ата-бабамыз талай ғасырлар бойы елім, жерім үшін деп осындай ұлан-байтақ жерді, тілді, салт –дәстүрді бізге қалдырды. Ендігі біздің басты парымыз, осы мұраны ұрпақтан-ұрпаққа жалғастыру. Біз батыр бабаларымыздан патриоттық тәрбие аламыз.......

Мен Қазақстан мемлекеттінде дүниеге келіп, қазақ болып өзімді өсірген ата-анамның, елімнің, алтын бесік – туған жерімнің қадірін, аяулы алақандарының жылулығын сіңіріп өскен қызымын . Туған жерге арналған жыр да, қара сөзбен жазған шығармалар да әрбір халықтың әдебиетінде молынан кездеседі. Әр халық туған жеріне деген отты сезімдерін қастерлей, ұрпақтан-ұрпаққа махаббаттарымен сүйіспеншілік сезімдерін өлең жолдары арқылы сақтап, ұрпақтарына жеткізген. Біздің де қазақ халқымыз өзі туып өскен өлкеміздің ыстық топырағымен, бәрімізді біріктіретін көк аспанымыздың тұңғиығына шомылып, атамекен құдыретін жас ұрпақ бойына, бала санасына сіңіруде мақал-мәтелдер, аңыз-әңгімелер, батырлық жырларының арқауына жүгінеміз. Өз өлкемнің перзенті болғандықтан, туған жерімнің әл-ауқаты, оның тұрмысы мен жағдайын көркейтуде ат салысу менің де борышым деп есептеймін.......

Әр адам үшін өмірде екі ғана нәрсе қымбат. Оның бірі-Ана,екіншісі-Отан. Себебі.бұл екеуі жайлы қозғағанда елжіремейтін жүрек жоқ болар,сірә. Ана бізді өмірге әкелсе,Отан бағып-қағушы. Сондықтан да біз Анамызды қалай құрметтесек, Отанымызды дәл солай қадірлейміз. Міне,сондықтан болар, аяулы Ана мен ардақты Отанды қосып, Отан-Ана дейтініміз.Жер шарындағы өзге жандар үшін қалай екенін білмеймін, бірақ мен үшін менің Отаным ең керемет жер,ғажап ел! Ұлан-байтақ жазығы бар, бидай,күріш азығы бар, асқар-асқар таулары бар, жасыл желек баулары бар, ащы-тұщы
көлдері бар, сарғылт келген шөлдері бар , сан миллион халқы да бар, ескірмейтін салты да бар, егеменді ел, тәуелсіз мемлекет-Қазақстан Республикасы.......

Бүгінгі таңда қоғамның ең бір өзекті мәселесі. Бір қолымен әлемді, бір қолымен бесікті тербеткен аналар арасынан азғындаған қыздарымыздың осындай келеңсіз жайттарға ұрынуы бір ғана отбасының немесе бір ғана аймақтың қасіреті емес, қазақ деген ұлтымыздың ұятына таңба болып басылып тұр. Расында, алып-анадан туады! Кешегі дана тұлға Абайды Ұлжан шешей дәретсіз емізбеген екен. Сол әдептен тайып кеткендердің бүгінде көбейіп бара жатқандығы ......

Туған жер, қатар өскен құрбы, атамекен, Отанға деген махаббат,перзенттік парыз туралы сыр шертпейтін адам болар ма,сірә! Сондықтан бізде бұл тақырыптар өзгелерден гөрі көп айтылады және айтыла бермек.
Менің туған елім – Қазақстан. Даласы, таулары биік өр, халқы мейірімді ғажайып өлке. Республиканың өз алдына дербес мемлекет болып, тәуелсіздігін алғанына биыл 23 жыл толғалы отыр . Осыны ойласам кеудемді үлкен қуаныш сезімі кернейді . өз еліңде бақытты, тыныш өмір сүргенге не жетсін! Алыс-жақын елдерде соғыс болып жатқанда, біздің аспанымыз ашық, өміріміздің бейбіт болғанына қуанамын. Сол бейбітшіліктің арқасында күліп - ойнап, еркін білім алып жүрген ерікті елдің қызының бірімін.......

Туған өлкеме қыс келді. Күн суытты. Қар жауды. Біз жылы киіндік.......

Мемлекеттік рәміздер-белгілі бір елдің өзіндік өмір салтын, бүкіл болмыс ерекшелігін, айрықша арман-аңсарын, басқалармен байланыс мұратын білдіретін белгі.1992 жылғы 4 маусымда қабылданған мемлекеттік нышандарымыздың төл тарихының бастауы да тым әріде жатыр.Мемлекеттік нышандар тарихы да ел тарихының ажырамас бөлігі. Ол да халық тағдыры туралы сыр шертеді. Тұңғыш Президентіміз Н.Ә.Назарбаев ту шашағын сүйіп тұрып: «Мазмұнына өрнегі жарасқан тәуелсіздіктің қасиетті туы мәңгі желбіресін, күніміз мәңгі сөнбесін!......

...Менің кіндік қаным тамып, алғаш тәй-тәй басқан, алғаш «Ана» деп күлім қаққан,балалықтың бал күнін осында жүріп сезінген елім, киелі жерім, атамекенім- Қазақстаным бар. Халық даналығы «Әркімге өз туған жері-Мысыр шаһары» деп бекерге айтпаған болар, сірә! Туған жерін жырға қоспаған,туған жері жайлы толғанбаған, ақын-жазушылар жер бетінде жоқ шығар, бәлкім.Мен де бүгін қолыма қыл қаламымды алып, жазушы болмасам да, өзім жайлы толған бақпын, Туған жер!
Қасиетті де киелі, елім менің! Сенің кең жазиралы төсіңде еліміздің сан ғасырлық шежіресін баяндайтын шынайы да анық, дәлелді тарих жатыр. Тамыры......

1996 жылы 16-желтоқсанда өз тәуелсіздігімізге аяқ басқан кезеңде төл рәміздеріміз дүниеге келді. Тәуелсіз Қазақстан Республикасының Рәміздерін жасау бүкіл халықтық сипат алып көптің ісіне айналуы да кездейсоқ емес. Халық жүрегін желпіген еркіндік самалы ғажайып шағармашылық белсенділікке жол ашты. Елбасымыз жаңа мемлекеттік рәміздерді қабылдауға зор мән берді. Егеменді елдің әрбір азаматы құрметтеуге және мақтаныш етуге тиісті рәміздері бар. Қазақстан республикасының рәміздері – Ту, Елтаңба және Әнұранының сипаттамалары және ресми пайдаланылу тәртібі конституциялық «Қазақстан Республикасындағы мемлекеттік рәміздер туралы» заңмен белгіленді.......