Асқақ арман, аяулы арман, ақ арман,
Барлығы да ұстазымнан нәр алған,
Балалығым, шалалығым барлығым,
Адамдықтың сәулесіндей таралған......

Көктем келді күлімдеп,
Жайнады дала елжіреп.
Ағаш егіп далаға,
Мөлдіреп тазарды ауа да.

Найзағайлар атылды,
Жерге бұршақ шашылды.
Нөсер жауып бір кезде,
Жұртты әуреге салдырды.....

Анашым күн нұрындай сәуле шашқан
Мейірімді жүрегімен баулап алғаш.
Кіп кішкене кезімде кірпік қақпай,
Түніменен әндетіп мені баққан.

Ана деген әлемнің күнімен тең
Күн болмаса әлемнің мәні неден?
Сол секілді анаңныңда орыны бөлек,
Ана асыл жүректің әнімен тең.

Ұстаз деген ұлы сөз мағыналы,
Әрбір әріпі шежіре таңдамалы.
Ұстазым көп үйренкен мына өмірге
Талмай қанат қағудың қыр-сырлары....

Құндыз апай ақылыңды
Жаттап өстім сөзіңді
Мейлі күндер, жылдар өтсін
Ұмытпаймын өзіңді.

Қыс мезгілі келді,
Қысқы аяз енді.
Алғаш қарлар жауып,
Бізге сәлем берді......

Күн шуақты Қазақстан
Саған ғана үн қосқан.
Жүрегімнің дүрсілі
Төгіледі жыр дастан.

Әрбір бала жүрегіне сақтаған,
Өз баласындай құрметтеген, баптаған.
Ұстаз неткен сабырлы едің, салмақты.
Бала үшін жан жылуын ақтарған.

Білім керек маған

Адамзат болсам егер де.

Аташым айтар ақылын,

Ақылыма ақыл қосармын.....