Аяулы ұстаз, көк аспан
Білімің дәл ақындай,
Ұқсамайды мінезің,
Жұлдыз, бастық смаққа.

Көк жүзінде самғасаң,
Менде мүмкін самғаймын.
Біліміңді үйретсең,
Сен секілді боламын.

Нұрын шашқан күніміз,

Айжұлдызды түніміз.

Мәпелейтін, әлпештейтін,

Ана біздің гүліміз.

Әшекейдің жөні бір бөлек,

Шығарған шырша комадтан.

Сәнінің сипаты тым ерек,

Онда әдемі киімдер изумруд,

Аң терісінен тігілген малақай.

Өзіңе мөлдір моншақтар

Әжеңнен қалған, балақай.....

Алла деп ашқан соң, өмірдің есігін,
Анашым әлдилеп, тербетті бесігін.
Құлаққа жағымды нәзік ол үнімен,
Тербетсін, тербетсін әр ана бесігін.

Сұрапыл сел сарқырама сияқты
Сай саламен сарылдаған су ақты.
Самырсынды сіріңкеңіз секілді
Сырт сындырып, сереңдетіп сұлатты.

Ұстазым, жарқын жүзді асыл адам,
Әсерлі айтқан сөзі жақын маған.
Ең алғаш қалам ұстап, әріп танып,
Сен арқылы әлемнің сырын ұғам.

Әке керек бәріңе
Оңсыз өмір - өмір ме!
Үйге байлық әкелген
Әрқашан еңбек еткен!

Әли мен аяны көремін
Алдар көсені білемін
Мультфилымдер тамаша
Көз тоймайды караса.

Қыстың суық түндері.
Қызыққа толы күндері.
Бір-бірімізді қуалап,
Қар лақтырып ойнаған.