Ақиқат пен өтірік - бөлек бесік,
Ар-ожданға жүрсек те көмектесіп.
Ажыратып болмайсың ақ-қараны,
Адамдардың өмірге көп өкпесі.

Даулы сөздің көрдім де елеп көбін,
Дұрыс пенен бұрысты.....

Шарап, сенде бар жүзімнің ашу, кегі, ызасы.
Саған басын тұрады иіп дастарханның жүз асы.
Жасайсың сен ырду-дырду той-тамаша, сауық кеш,
Сол сауықты өзің және бірінші боп бұзасың.

Мұнша шақар болады деп кім ойлаған жүзімді.
Шарап, сені жеңемін деп талай мықты кіжінді.
Бірақ сен пілдің өзін бірте....

Замана озды,
діндер тозды
адамның ішкі
жындары қозды.

Албасты басқыр
басыңды....

Әр күн сайын құлшынып,
Әр күн сайын түле бір.
Мәңгі күрес - тіршілік,
Мәңгі майдан - бұл өмір.

Не болса да сабыр ет,
Кетер кейде би ағат.
Бірде жеңсе....

Ала қашпай, елірмей,
Әдемі ырғақ тауып бір
Қап-қара бұлт......

Көрсетпейді ғашықтарды күлгін бақ,
Күлгін бақты құшақтағы Гүл қымбат...
Жеткен талай сері түннің түбіне
Жымыңдайды жұлдыз біткен қылмыңдап.

Отыздағы ойлы азамат, ал ақтал!
Орман кезіп нағып жүрсің....

Ақтарылып бағайын,
Аңғарғайсың бар мәнін:
Айныса да ағайын,
Айнымасын арманың!

Асау өзен, асылы,
Ағар бұзып....