Қазақша өлең: Cәбит Мұқанов (Алтын қазушыларға)

Емес пе алтын тамаша,
Көруге және ұстауға?
Мысалы, мысқа баласа,
Қадағы тең мысқалға.
Сондай алтын тастарға
Тығылады ұрланып,
«Ұрының» бетін ашпауға,
Тұрады тас та сұрланып.
Мекендейді ол сұр тас,
Жеті қабат жер астын.
Соны да, адам, етіп паш,
Сүңгіп барып сен аштың!..
Ұндай қылып үгіттің
Сұр тасты сыртқа суырып,
Өз түсіне түлеттің,
Алынды алтын жуылып.
Сонша еңбекпен алғаның,
Тонна тастан бір мысқал.
Біліп баға - салмағын,
Қымбатты көріп ел ұстар!..
Елмен бірге өзің де
Ол алтынға иесін.
Бейнетінен безінбе,
Тағы да тап жүйесін!