Қазақша өлең: Ғабиден Қожахмет (Желтоқсан)

Деді ме екен қайраттанар жыл келді,
Таңдандырып аға ұрпақты, үлкенді.
Ар-намыстың алаңында жастықтың
Сонда рухы жұдырық боп сілтенді.

Жас қайрат еді қиялдаған арманды,
Енді сол күш баба-арман боп жалғанды.
Тағы мінез көрді тарих сөнбеген,
Сол мінезге күллі ғалам таңғалды.

Батушы еді жанға аяздай бір жоғы,
Шындық сұрап көтерілді ұл қолы.
Серіппе еді жылдар бойы жиырылған,
Қатты серіпті, аянбады бұл жолы.

Жас мінезге қарсы алдында күш тұрды,
Сонда да ұстап тұра алды ерлік-ұстынды.
Көрді тарих ару қыздың көзінен
Тағы сөнбес намыс дейтін ұшқынды.

Мықты бір қол сосын серпіп жас жанды,
Аямады, түлей құйын басталды.
Ал сонан соң алаңында жүректің
Рух болып қасиетті жас қалды.

Жуылмады, жуылғанмен кетпеді,
Қайта оянған ерлік болып көктеді.
Содан кейін мәңгілікке тіріліп
Азаттықтың болып келді көктемі.

Қарады да еркіндік боп таң күле,
Өлмес ерлік айналды өшпес белгіге.
Жастық жігер жанарында ұрпақтың
Тұрып қалды ұя салып мәңгіге.