Ақыл-кеңес сұрағым келеді?!

Сәлеметсіздерме! Менің сіздермен бір сырымды бөлісіп ақыл сұрағым келіп тұр! Менің жасым 24 те, осыдан бір жыл бұрын бір қызды универден көрдім. Маған ұнады бірақта танысу сәтін 3 ай бұрын салды. Содан екі аптадай сөйлесіп бір-бірімізді танып біліскеннен кейін ол қызға сөз салып едім ол қыз жылап жіберді мен таңқалып нені дұрыс жасамадым деп ойлап одан сұрасам ол айта алмаймын деп жылап, бір сағат жылап айтты "мен қыз емеспін" деп сол кезде төбемнен жай түскендей болды. Содан не айтарымды білмедім, одан сұрадым неге сол жігітпен бірге болмадың десем ол ең алғашқы жігітім болды сүйдім, ол үшін бәріне дайын болдым, бірақта ол көп ренжітті, содан жолымыз екі айырылды деді, сол үшін оқу біткен соң шетелге кетемін Казақстанда жүруге шамам жетпейді, ата-анамның бетіне карай алмай жүрмін 2 жылдан бері" деді. Қиналып тұрған қызды одан ары қинамайын деп ары карай сұрамадым оны құшақтап жұбатып, оны аяп бәрібір сүйемин деп уақыт өте келе шың сүйіп қалғандай болдым! Содан махаббат басталды катты қиналған қыз менің қасымда қазір өзін бақытты сезініп, шетелге барудан бас тартып тіпті 3 ай сөйлескен мені қатты жақсы көріп қалды менде ол қызды қатты жақсы көріп қалдым мәселе Мұсылман жане казақ болған соң өмірімде жатпаған қыз аламын деген оймен жүрген тұғынмын, ал ол қызды тастап кетейін десем ол өмір бойы қиналама деп қатты қорқамын, Жанағы әңгіме қайта-қайта қозғалып кетеді де ол жылай береді және мағанда қатты тиеді сүйген қызымның осындай болганы... Әрі қарай не істерімді білмеймін, қалай жасағаным дұрыс? Сіздерден дұрыс жауап күтемін деп ойлаймын!!!